Filmy seks, alkohol, koncert

Daniel Rafferty to nonszalancki i niezorganizowany prawnik, który właśnie przeniósł swoją praktykę. Na pozór wydaje się nie pasować do roli adwokata, jednak w rzeczywistości jest jednym z najlepszych specjalistów w sprawach rozwodowych. Napisał nawet książkę przedstawiającą jego dość oryginalne poglądy na ten temat. Audrey Woods jest jego całkowitym przeciwieństwem. Takt i perfekcyjna organizacja to jej znaki rozpoznawcze. Spotkanie się tych dwóch osób jest przyczyną powstawia licznych spięć, które można zobaczyć zarówno na sali sądowej jak i poza nią. W trakcie prowadzenie jednej sprawy oboje udają się do Irlandii, gdzie dochodzi do brzemiennego dla nich w skutki incydentu...

Po kilkunastu latach od wesela Toula i Ian wciąż bezskutecznie próbują uwolnić się od wszędobylskich greckich krewnych. Gdy czasem zdobędą trochę wolności, zaraz nadarza się okazja, by kochający się rodzinny krąg ponownie zacisnął się jak pętla na szyi. Ich córka Paris wybiera się na studia, a rodzina oczywiście musi zatwierdzić wybór uczelni. Zanosi się na trzęsienie ziemi, bo dziewczyna pragnie opuścić rodzinne Chicago, a co gorsze jej nowy chłopak nawet nie udaje Greka. Jednak prawdziwe tsunami dopiero przed nami. Otóż rodzice Tulli - Maria i Gus - odkrywają, że ich małżeństwo jest nieważne, więc formalnie wciąż są do wzięcia, a to dopiero początek.

Obraz ukazuje historię kobiecej kapeli rockowej The Runaways. Grupa powstała z inicjatywy perkusistki Sandy West i gitarzystek Joan Jett oraz Lity Ford w roku 1975. Wokalistką została Currie. Wkrótce muzykalnymi dziewczętami zainteresował się menedżer Kim Fowley, który wylansował zespół bazując na niezwykłym jak na owe czasu wizerunku rockmanek odzianych w bieliznę i skórę. W krótkiej lecz burzliwej karierze panie z The Runaways doczekały się przebojów takich, jak "Cherry Bomb", "Queens of Noise" czy "Born to Be Bad". Zespół zakończył działalność w roku 1979. Cheri Currie dołączyła do zespołu gdy miała zaledwie 15 lat - tyle samo, co dziś Dakota Fanning. Wokalistka eksperymentowała z narkotykami i nie stroniła od zakrapianych imprez.

W życiu każdego mężczyzny przychodzi taki moment, kiedy nic już nie sprawia radości. Wydaje się, że dla grupy facetów wypad za miasto, do miejsca gdzie spędzali najlepsze dni swej młodości, to najlepszy sposób na odrobinę rozrywki. Kiedy jednak po nocy imprezowania i gorącej kąpieli w jacuzzi cofają się w czasie do lat 80, okazuje się, że impreza dopiero się zaczyna! W czasach kiedy Michael Jackson był jeszcze czarny, a facebook, iphone i viagra były co najwyżej w sferze marzeń, czwórka bohaterów z przyszłości będzie mogła wyszaleć się za wszystkie czasy, a jeśli starczy im odwagi może nawet zmienią nieco swą przyszłość. Jedno jest pewne: będzie bezwstydnie, skandalicznie, grzesznie i …śmiesznie.

Film oparty na autobiograficznej książce Rona Kovica. Główny bohater, patriota, zostaje wysłany na wojnę do Wietnamu. Tam zostaje ranny. Diagnoza jest dla niego straszna - kalectwo do końca życia. Od tego czasu Ron (Tom Cruise), który uważa, że został zdradzony przez państwo, staje się aktywistą praw człowieka.

Młody wybitny pianista po zerwaniu tournee po Europie ma do zwrócenia organizatorom ponad 300 tys. euro. Na swej drodze spotyka niezwykle barwną postać, emeryta, gracza na wyścigach konnych, próbującego bezskutecznie wygrać duże pieniądze. Dążąc od tej pory do sukcesu razem, odkrywają prawdziwą przyjaźń i realizują marzenia o wielkiej wygranej i osobistej wolności.

Oliver Stone twórca takich filmów jak Pluton, Urodzony 4 lipca czy JFK przedstawia historię jednego z najsłynniejszych zespołów w historii muzyki rockowej i jego charyzmatycznego lidera Jima Morrisona. Lata sześćdziesiąte przesiąknięte duchem rewolucji obyczajowej, wolna miłość, eksperymenty z narkotykami i wszechobecny rock’n’roll. Oto tło, na którym rozgrywa się historia krótkiego, ale burzliwego życia człowieka, który stał się obok Jimi'ego Hendrixa i Janis Joplin, symbolem swoich czasów. Jim Morrison swoją muzyką i zachowaniem budził od początku skrajne emocje – od bezgranicznego zachwytu do oburzenia, ale nikogo nie pozostawiał obojętnym.